Aλμύρα απ ’τα μάτια κύλησε αργά-
Πολύ αργά-στα μάγουλα επάνω
Φούσκωσ’ ο Έρωτας
κι απογειώθηκ’ ο καθείς
Μ’ ομπρέλες στον ουράνιο θόλο,
στον αγέρα.
Στρόβιλοι δεξιόστροφοι,
πετούν, παντού και πάνε.
Με δείκτη προστασίας τη στρογγυλή ομπρέλα.
Λυχνία φωτεινή φεγγίζει σε καθρέφτη,
Περίτεχνα φτιαγμένος,
Στολίδι της Βενέτσιας.
Άγγελοι ξεπηδήσανε μέσ’ απ ’αντανακλάσεις
Φουριόζοι καθαρίσανε το αίσθημα με μύρο.
Ολόλευκες δαντέλες, με την οσμή λεβάντας,
Απλώθηκαν στον ουρανό
Μιμούμενες το Σέλας.
Ο ερχομός του Έρωτα τσιτώνει το χορτάρι
Άνθη παντού στολίστηκ' ο νους
Και με στεφάνι αγκαθωτό, πορεύεται
Και πάει.
Βουτά στην ηλιογάλανη
Κρυστάλλινη ιδέα.
Θεέ, μ’ ακούς;
Ζαλίζομαι,
αφήνομαι μες στην αλέα
Αγκάλη υγρή της θάλασσας
Του Ποσειδώνα θέα.
Αυτές οι πληροφορίες δημιουργήθηκαν για να κυκλοφορούν και διανέμονται ελεύθερα, αρκεί να περιλαμβάνουν τις λέξεις “Copyright υλικού © Χρυσή Μπέρου, www.berou.gr“